روحاني: اول بايد غرب برگردد به سال 2003، بعد آنوقت ما مي توانيم راجع به سال 2003 صحبت کنيم. چون بحث ارجاع پرونده به شوراي امنيت سازمان ملل و بحث تحريم مطرح است، بحث تحريم يک جانبه مطرح است، يعني غرب قدمهاي غيرقانوني زيادي برداشته. اولين سوال اين است که آيا غرب برمي‌گردد به سال 2003؟ من بخواهم به طور خلاصه بگويم اگر غرب به همه حقوق قانوني ايران اذعان کند و آن را بپذيرد، از جمله غني سازي در خاک ايران، به اعتقاد من شفاف سازي در چارچوب مقررات بين‌المللي از طرف ايران مشکلي نخواهد بود.

 

 

روحاني: رييس‌جمهور همه اختيارات لازم براي مذاکرات در زمينه منافع ملي و امنيت ملي کشور را دارد. هر گونه همکاري بين المللي که تشخيص دهيم به حل و فصل مساله سوريه و از جمله توقف جنگ داخلي و حاکميت نظر مردم در آينده سوريه، ايران حتما فعال خواهد بود. در هر مذاکراتي از جمله «ژنو 2» اگر بدون پيش شرط باشد، ايران حضور خواهد داشت.

 

 

روحاني: ببينيد در مساله سوريه آنچه که الان مسلم است اين است که سلاح شيميايي به کار رفته، آن چيزي که مشخص نيست اين است که چه کسي يا چه گروهي اين سلاح را به کار برده است؟ کاربرد اين سلاح را از طرف هر کسي باشد محکوم مي کنيم چون ما قرباني اين سلاح هستيم و خوشحاليم از اينکه دولت سوريه به کنوانسيون منع سلاح هاي شيميايي CWC پيوست.

 

 

روحاني: ببينيد اصلِ اينکه بين ايران و ايالات متحده بايد تنش‌ها کاهش يابد از ديد اين دولت کار درست و مثبتي است. مي‌دانيد که بي اعتمادي هاي بسيار زيادي بين دو دولت وجود دارد، از ديد جمهوري اسلامي ايران و مردم ايران، دولت آمريکا سياست هايش نسبت به کل منطقه ما و از جمله ايران اشتباه بوده است، اما در عين حال ما بايد نگاه‌مان به آينده باشد. اولين قدم اين است که ما بتوانيم اين اعتماد را از نو بسازيم، من از مجموع پيامها و نامه‌هايي که بين من و آقاي اوباما تبادل شده به اين نقطه نظر رسيدم که ما بايد از يک نقطه آغاز کنيم و من فکر مي کنم نقطه آغاز، موضوع هسته‌اي ايران است. اگر ما در مذاکرات‌مان نسبت به بحث هسته‌اي ايران در يک زمان کوتاه معقول به نتيجه نهايي برسيم، راه براي مذاکره در ساير زمينه ها باز خواهد شد. بنابراين پيشنهادم اين است که دو طرف همه‌ انرژي ديپلماتيک‌ و مذاکراتي شان را براي حل و فصل اين مساله بگذارند. تصميم دولت من اين است که بعد از حل و فصل مساله هسته‌اي راجع به ساير موضوعاتي که مورد علاقه دو طرف است، گفتگوها را ادامه دهيم.

 

 

روحاني: هر چه زودتر بهتر، هر چه زمان کوتاه تر باشد به نفع دو طرف است، اگر اين زمان سه ماه باشد، اولويت ماست، اگر اين زمان 6 ماه باشد، باز هم خوب است، بحث ماههاست، بحث سالها نيست.

 

 

روحاني: همه چيز بعد از حل مسايل مهم بين دو طرف امکان‌پذير است، هيچ چيز امکان‌ناپذير نيست. باز هم تکرار مي کنم، آن، بناي اعتماد است که بسيار مهم است.

 

 

روحاني: کاملا درست است، يکي از برنامه هاي دولت و قول هاي دولت به مردم اين بوده که فضاي جامعه را کاملا فضاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي کند به جاي امنيتي.

 

نسبت به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي که شما اشاره کرديد، مي دانيد که اين نهاد، نهاد بسيار مهمي است. سپاه پاسداران همان نهادي است که در جنگ 8 ساله نقش بسيار زيادي براي پيروزي ملت ايران داشت. بحث اصلي اين است که سپاه پاسداران بايد مسايل سياسي را به خوبي بداند و تجزيه و تحليل کند، اما در گروههاي سياسي و در دسته بندي هاي سياسي و تشکل هاي سياسي حضور نداشته باشد. در اين زمينه مقام معظم رهبري نظرشان را بيان کردند و دولت هم همان نظر را دارد. 

 

 

روحاني: به هر حال که اين مساله پيش نيامد و اگر پيش آمد، آنوقت حرفهايش هم همان زمان زده خواهد شد. به هر حال اگر به هم مي رسيديم و دست مي‌داديم، بيشتر از اميدها و آينده صحبت مي کرديم و اينکه ما بايد به منافع دو ملت فکر کنيم و نبايد به گروههاي فشار اجازه داده شود اين روند را تخريب کنند.